Etter å ha stått mørkt og kjølig i høvesvis eit år og eit halvt år, har ein amaryllislauk og fire tulipanlaukar teke til å spire att. No har dei fått nokre dropar vatn og kvar si fine potte, og vonarleg vil dei vekse seg større på sin nye, lysfylde plass. Og om alt går etter planen, vil dei nok ein gong bløme med vakre, raude kronblad.
Det som er ekstra fint å tenkje på, er at begge desse potteplantane var gåver frå nokre veninner, og eg trur verken dei eller eg hadde rekna med at desse gåvene skulle kunne vere til glede so lang tid i etterkant.
Birkelandshuset 